Baby-Christenen en volgroeide Christenen

In het leven gaat alles in een bepaalde volgorde.
Als we een huis gaan bouwen gaan we eerst het fundament leggen, daarna gaan we verder met het metselwerk, we plaatsen deuren en ramen, daarna plaatsen we het dak.

Als dan het dak op zijn plaats is gaan we de binnenkant af werken.

Kleine kinderen gaan naar kleuterschool, daarna naar de lagere school, daarna de hogere school en daarna de universiteit.

Als we thee willen maken, doen we eerst water in een ketel, zetten daarna de ketel aan, laten het water koken en daarna kunnen we pas thee maken. 

Zo heeft alles in het leven een volgorde, in alle facetten van het leven komt dit tot uiting.

En hoe belangrijk is het dat in het leven deze dingen tot uiting komen.
Als we een goede baan willen bezitten, zullen we eerst de daar voortgaande zaken voor op orde moeten brengen.
Als we dat niet doen, kunnen we ook de goede baan niet bezitten.

Als we een gezond lichaam willen hebben, zullen we eerst het juiste voedsel moeten vinden, dat op eten, het lichaam dit voedsel laten verwerken, en daarna de vruchten ervan plukken om een gezond lichaam te hebben.

Ook in het geestelijke leven komt dit tot uiting. Als we geestelijk gezond willen zijn moeten we goed eten, moeten we beginnen met de melk van het woord (1 Petrus 2: 2) en daarna de meer volwassen delen van het woord van God.

Al deze dingen leiden tot een geestelijke volwassenheid.

Laten we eens luisteren naar de Hebreeën schrijver.

Heb 5: 11  Hierover hebben wij veel te zeggen, maar het is moeilijk uit te leggen, omdat gij traag zijt geworden in het horen.

Heb 5: 12  Want hoewel gij, naar de tijd gerekend, leraars behoordet te zijn, hebt gij weer nodig, dat men u de eerste beginselen van de uitspraken Gods leert, en gij hebt nog melk nodig en geen vaste spijs.

Heb 5: 13  Want ieder, die nog van melk leeft, heeft geen weet van de rechte prediking: hij is nog een zuigeling.

Heb 5: 14  Maar de vaste spijs is voor de volwassenen, die door het gebruik hun zinnen geoefend hebben in het onderscheiden van goed en kwaad.

Hierover hebben wij veel te zeggen. (11)

Over wie of wat had de schrijver nog veel te zeggen?
De schrijver had nog veel te zeggen over de persoon en bediening van Melchizedek, (vers 1- 10) de schrijver wilde uitleg gaan geven over Melchizedek. Maar ze konden dit niet begrijpen.
Deze woorden waren te zwaar voor hen, deze woorden konden ze niet meer in nemen, deze woorden waren te moeilijk voor hen.

De tekst zegt dat zij traag waren geworden in het horen.

Het woord “traag”.
3576 ‘noothros

1) langzaam, traag, sloom, vadsig

Als een kind niet goed zijn best doet op school, blijft het soms zitten, kan het de anderen niet bijhouden.
Dit was hier ook gebeurd met deze christenen, deze christenen hadden volwassen moeten zijn naar hun christelijke leeftijd, maar ze waren blijven hangen, ze waren niet blijven groeien, om zo ook de moeilijkere zaken van het woord te begrijpen.
En zo ook in het christelijke leven, deze christenen hadden hun christelijke leven niet goed onderhouden, en waren dan ook niet klaar voor moeilijkere zaken aangaande het woord, die wel essentieel waren.

De schrijver zegt dat hij dingen wilde zeggen die moeilijk uit waren te leggen.

We willen even kijken naar het Griekse woord voor “uit te leggen”.

3004 ‘lego, ww

1) vooruit leggen
1) zeggen, spreken

1a) verklaren, handhaven

1b) onderwijzen

1c) aansporen, aanraden, bevelen, aanwijzing geven

1d) met woorden naar voren brengen, bedoelen, willen zeggen

1e) bij name roepen, roepen, noemen

1f) hardop spreken, praten over

Als we nadenken over het Griekse woord, wat vertaald wordt door de Nederlandse woorden “uit te leggen”, dan komt dit van het Griekse woord lego.

Lego is een woord wat ons allemaal bekend voorkomt, lego is iets waar kinderen mee spelen.
Kinderen gaan met lego aan de gang en bouwen daarvan allerlei dingen mee.
Zo kan een auto gebouwd worden met lego, een huis kan gebeld worden met lego, en natuurlijk nog vele andere dingen, maar primair wordt er stukje voor stukje het juiste stuk lego op zijn juiste plaats gezet, om dit alles tot een mooi geheel te brengen.

En zo behoort een christen ook “een levende steen” te zijn, die door God gebruikt mag worden om tot volledigheid te komen. (1 Petrus 2: 4)

We gaan nu even terugkomen op het woord “traag”.
Dit woord heeft de betekenis van langzaam geworden.

En opnieuw, als we dit met een kind vergelijken wat op school zit, als een kind langzaam is geworden, blijft dit kind soms zitten en moet een jaar overdoen.

Als we gaan kijken hoe Jezus dit woord gebruikt, dan zien we:

Mat 13: 13  Daarom spreek Ik tot hen in gelijkenissen, omdat zij ziende niet zien en horende niet horen of begrijpen.

Mat 13: 14  En aan hen wordt de profetie van Jesaja vervuld, die zegt: Met het gehoor zult gij horen en gij zult het geenszins verstaan, en ziende zult gij zien en gij zult het geenszins opmerken;

Mat 13: 15  want het hart van dit volk is vet geworden, en hun oren zijn hardhorend geworden, en hun ogen hebben zij toegesloten, opdat zij niet zien met hun ogen, en met hun oren niet horen, en met hun hart niet verstaan en zich bekeren, en Ik hen zou genezen.

Mat 13: 16  Maar uw ogen zijn zalig, omdat zij zien en uw oren, omdat zij horen

Hier zien we dat Jezus, traagheid van horen relateert aan ziek zijn, aan het niet gezond zijn en aan het genezing nodig hebben.

En dat hadden deze christenen ook nodig, ze waren vergeten wat het betekende om te luisteren, ze waren ziek geworden, ze waren traag geworden, ze waren langzaam geworden.

En waar leidt ziekte naartoe? Als dat niet behandeld wordt leidt het tot de dood.
Waar leidt langzaam naartoe? Langzaam leidt naar stilstand, en stilstand betekent geen vooruitgang.

Zo zijn er ook christenen die traag geworden zijn, langzaam geworden zijn, dit leidt naar de dood.

De Hebreeën schrijver helpt ons ook om dit te begrijpen.

Laten we kijken naar hoofdstuk 12.

Heb 12: 12  Heft dan de slappe handen op en strekt de knikkende knieen,

Heb 12: 13  en maakt een recht spoor met uw voeten, opdat hetgeen kreupel is niet uit het lid gerake, doch veeleer geneze.

Heb 12: 14  Jaagt naar vrede met allen en naar de heiliging, zonder welke niemand de Here zal zien.

Heb 12: 15  Ziet daarbij toe, dat niemand verachtere van de genade Gods, dat er geen bittere wortel opschiete en verwarring stichte, en daardoor zeer velen zouden besmet worden.

Heb 12: 16  Laat niemand een hoereerder zijn, of onverschillig als Esau, die voor een spijze zijn eerstgeboorterecht verkocht.

Heb 12: 17  Want gij weet, dat hij later, toen hij toch de zegen wilde erven, afgewezen werd, want toen vond hij geen plaats voor berouw, hoewel hij het onder tranen zocht.

Vanuit deze tekst leren we dat deze christenen genezing nodig hadden, ze waren ziek, ze waren langzaam, de slappe handen moesten opgeheven worden, de knikkende knieën moesten gestrekt worden, een recht spoor moest getrokken worden met de voeten.
Dit, zodat er genezing zou plaatsvinden.

Wat gebeurt er als iemand een baan heeft en niet goed werkt, langzaam werkt, traag werkt?

Deze persoon woord uiteindelijk ontslagen.

En zo is het ook bij God, de mens die niet goed werkt, langzaam werkt, of traag werkt woord buiten gezet door God.

We zien dit ook in Johannes hoofdstuk 15, daar wordt gesproken over de rank, als de rank geen vruchten voortbrengt is hij alleen maar goed om buiten geworpen te worden, en om verbrand te worden.

Broeders en zusters, laten we levende stenen zijn, ons laten gebruiken door een levende God, om geestelijke offers te brengen, die Gode wel behaaglijk zijn. (Rom. 12: 1- 2)

Naar de tijd gerekend behoort gij leraars te zijn. (12)

De vergelijking die hier wordt gemaakt is naar kleine baby's. 

1Pe 2: 1  Legt dan af alle kwaadwilligheid, alle bedrog, huichelarij, afgunst en alle kwaadsprekerij,

1Pe 2: 2  en verlangt als pasgeboren kinderen naar de redelijke, onvervalste melk, opdat gij daardoor moogt opwassen tot zaligheid,

1Pe 2: 3  indien gij geproefd hebt, dat de Here goedertieren is.

1Pe 2: 4  En komt tot Hem, de levende steen, door de mensen wel verworpen, maar bij God uitverkoren en kostbaar,

1Pe 2: 5  en laat u ook zelf als levende stenen gebruiken voor de bouw van een geestelijk huis, om een heilig priesterschap te vormen, tot het brengen van geestelijke offers, die Gode welgevallig zijn door Jezus Christus.

Als mensen christen worden moeten zij verlangen naar de redelijke en onvervalste melk van het woord, deze doet op groeien tot zaligheid.

Als we dan naar vers vier en vijf kijken, zien we dat christenen zichzelf moeten laten gebruiken als levende stenen, voor de bouw van een geestelijk huis, tot het brengen van geestelijke offers, die welgevallig zijn aan God, door het offer van Jezus Christus.

Dat is de sleutel, we beginnen allemaal met melk, daarna gaan we ons compleet en volledig laten gebruiken door God, om zo door te gaan naar de volwassenheid van het christelijke leven.

Als we dan terug gaan naar onze tekst in Hebreeën, zien we dat volwassenheid gerelateerd is aan een “vast” voedsel.

Het woord “vast”.

4731 stere’os

1) sterk, vast, onbeweeglijk, stevig, hard

1a) in ongunstige zin, wreed, hardvochtig, hardnekkig

1b) in gunstige zin, sterk, standvastig

In dit woord, dat vertaald wordt als vast, zien we dat dit de betekenis heeft van iets dat sterk is, iets dat stevig is, bij implicatie iets wat volwassen is.
En dit in relatie tot de melk van het Woord, melk is in principe een zachte substantie.
Christenen moeten niet bij de melk blijven, wat een zachte substantie is, maar ze moeten naar de volwassenheid van het woord, dat vast is.
En deze christenen, waar de brief aan Hebreeën aan geschreven is, waren nog bij de zachte substantie, ze waren niet door gegroeid naar het vaster voedsel.
En dat was een kwalijke zaak.

Elke christen moet door groeien naar het vaster voedsel, het volwassen voedsel.

En wat doet dit? Wat doet dit vaste voedsel?
Dit vaste voedsel traint de zinnen, om een goed onderscheid te maken tussen goed en kwaad.

Uiteindelijk zien we hoe dit proces, ook een proces is dat een mens stabiliteit geeft.
Als een mens zijn zinnen goed getraind heeft, leidt dit naar een goed onderscheid tussen goed en kwaad, en dit leidt weer tot een gezonde stabiliteit. Met andere woorden, er komt rust.

In alle beslissingen die een volwassen christen dan maakt, maakt hij goede en zuivere beslissingen.
Je ben dan in een fase van werkelijke en volmaakte rust terecht gekomen.

De volwassen Christen. (13, 14)

Ezra was een heel bijzonder mens.
We lezen over hem.

Ezr 7: 9  Op de eerste van de eerste maand namelijk was hij de tocht uit Babel begonnen, en op de eerste van de vijfde maand kwam hij te Jeruzalem aan, daar de goede hand van zijn God over hem was,

Ezr 7: 10  want Ezra had er zijn hart op gezet om de wet des Heren te onderzoeken en haar te volbrengen, en om in Israel inzetting en verordening te onderwijzen.

We lezen hier drie dingen over Ezra, 1) hij had zijn hart erop gezet om de wet des Heren te onderzoeken, 2) om deze te volbrengen, en om 3) deze in Israël te onderwijzen.

Dit is heel erg mooi, Ezra had zijn hart erop gezet.
Het hart van Ezra was voorbereid, zijn hart was erop gezet om de wet des heren onderzoeken, en haar te volbrengen.

De ontvangers van de brief van Hebreeën, waren dit vergeten.
Hun hart was er niet meer opgezet om het goddelijke te ontvangen. Ze waren vleselijk geworden.

Kol 3:16  Het woord van Christus wone rijkelijk in u, zodat gij in alle wijsheid elkander leert en terechtwijst en met psalmen, lofzangen en geestelijke liederen zingende, Gode dank brengt in uw harten.

Het Woord van Christus moeten rijkelijk in ons wonen, het Woord van Christus moet vrijelijk toegang krijgen in ons hart, en in ons verstand.

Broeders en zusters, kunnen wij werkelijk zeggen dat het Woord van Christus in ons woont?
Kunnen we zeggen dat ons hart er opgezet is om de wet van God te onderzoeken en haar te volbrengen?

Kunnen wij dat zeggen?

Dan zal dat ons tot volwassenheid leiden. En volwassenheid is noodzakelijk in het leven van christenen.
Om een goed onderscheid te kunnen maken, goddelijk te zijn. 

Laten we als Gods kinderen ons hart voorbereiden, zodat God daar volledig mag wonen.

Laten we als Gods kinderen leren om een onderscheid te maken tussen wat werkelijk goed is, en wat werkelijk fout is.

Het uiteindelijke doel van God is dat wij rust hebben.
Mensen die niet goed het onderscheid kunnen maken tussen goed en kwaad, hebben ook geen rust in hun hart. Zij worden elke keer weer aangeklaagd.

Zo zien we het diepere doel van God, wat hij wil bereiken in het leven van elk van zijn kinderen.

Rust, dat is datgene wat God wil brengen.

Maar dat kan alleen maar als wij tot complete volwassenheid komen in het geloof.

De vraag die we aan jou stellen?
Is jouw hart compleet en totaal voorbereid, om al het goddelijke te ontvangen?

Copyright © 2019 Gert-Jan van Zanten · Webdesign by BinR
All Rights Reserved · webbijbel.nl
Hosted by VDX

 

Naar boven